نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 1218 ) آدرس این وبلاگ در تلگرام : َ https://telegram.me/adabvaerfan سوره 27 : نمــل ( مکّی ـ 93 آیه دارد ـ جزء نوزدهم ـ صفحه 377 ) ( قسمت هفتـــم ) «( حُسنِ سیـاسـت )» ( جزء نوردهم صفحه 378 آیه 18 ) بسم الله الرحمن الرحیم حَتَّى إِذَا أَتَوْا عَلَى وَادِ النَّمْلِ قَالَتْ نَمْلَةٌ یَا أَیُّهَاالنَّمْلُ ادْخُلُوا مَسَاکِنَکُمْ لَا یَحْطِمَنَّکُمْ سُلَیْمَانُوَجُنُودُهُ وَهُمْ لَا یَشْعُرُونَ ترجمه لفظی آیه شریفه : تا آنگاه که به وادى مورچگان رسیدند مورچه اى [به زبان خویش] گفت اىمورچگان به خانه هایتان داخل شوید مبادا سلیمان و سپاهیانش ندیده وندانسته شما را پایمال کنند نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه : چون سلیمان به وادی نمل رسید ؛ باد سخن مورچه را از مسافت دور به گوش وی رسانید ؛ که گفت : ای مورچگان ؛ به جاهای خود درآیید ، سلیمان را سخن پادشاه مورچگان ، و حسن سیاست وی بر رعیت را خوش آمد ؛ آن گاه فرمان داد تا پادشاه مورچگان را به نزد وی آورند ؛ او را دید مانند زاهدان جامه ی سیاه پوشیده ؛ و به سان چاکران ، کمر به میان بسته ! پرسید که آن سخن را از کجا گفتی ؟ و خُرد کردن شما به ما کجا رسیده ، شما در بیابان و ما در هوا ! و نیز دانسته ای که من پیغمبرم ؟ و با, ...ادامه مطلب