شعـــاعِ فضــل

نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید       (1197 )                                                                  

آدرس این وبلاگ در تلگرام :   َ        

https://telegram.me/adabvaerfan

سوره 26 : شعراء ( مدنی ـ 227 آیه دارد ـ جزء  نوزدهم ـ صفحه 367 )

( قسمت پنجـــم )

شعـــاعِ فضــل

 ( جزء نوردهم صفحه 368 آیه 22 )

بسم الله الرحمن الرحیم 

وَ تِلْکَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَیَّ أَنْ عَبَّدْتَ بَنِی إِسْرَائِیلَ

   ترجمه لفظی آیه شریفه :

و [آیا] اینکه فرزندان اسرائیل را بنده [خود] ساخته‏ اى ،

 نعمتى است که منتش را بر من مى ‏نهى؟

نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :

موسی چون به فرعون رسید ،

و او را به توحید دعوت کرد ؛

و لختی آیات و معجزات ظاهر ساخت ؛

فرغون سر وا زد ،

و بر موسی منت نهاد ؛

که تو را نه من پروردم ؟

و از کودکی به بزرگی رسانیدم ؟

موسی از روی انکار پاسخ داد :

که بر من سپاس چه نهی ؟

با اینکه بنی اسرائیل را به بردگی گرفتی ؛

خود که را رسد که بنده گیرد ؟ و خداوندی کند ؟

مگر خدای همه ی جهانیان و پروردگار عالمیان !

فرعون پرسید : پروردگار عالمیان کیست و چیست ؟

فرعون این پرسش را بی ادب وار کرد !

موسی در تعظیم شد و گفت :

خدای آسمانها و زمین ؛ و آنچه میان آنهاست ؛

و اگر تو نمی دانی و به توحید راه نمی بری ؛

همه ی آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست ؛

همه نشان و گواه بر خداوندی و یگانگی اوست !

و موجودات و هستی ها همه آیات قدرت او هستند !

تاریخِ ازل و ابد ؛

کوچکترین لحظه در بدایت اقبـــــــال او ؛

هر دو ســــــــــرای ؛

کمترین ذره ای در شعـــــاع فضـــــل او ؛

همگی ساختگان خدمت و سوختگان محبت اویند ؛

و خستـــــــــگانِ محبتِ عــزیـــــــــزانِ حضــــــرت او ؛

خداوندی که همه ی ثنــــــا ها را سزاوار است ،

چـــه ؛ در ذات ، بی نظیـــــــــــر ؛

و در صفات، بی یــار است ؛

و در کامرانی ، با اختیار ؛

و در کارسازی ، بی اختیار است !

گناهکاران را آمــــــــرزگار ؛

با مفلسان ، نیکوکار ؛

آورنده ی تاریکی هـــا ؛

پدید آرنده ی روشنـــــــــائی ها ؛

بیننده احوال و داننده ی اسرار است !

با رنگِ رخِ تــو لاله بی مقدار است

با بوی سر زلف تو عنبر خوار است

موضوع :