«( جـــام فضـــل )»

نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید    (1210 )                                                                

آدرس این وبلاگ در تلگرام :   َ        

https://telegram.me/adabvaerfan

سوره 26 : شعراء ( مدنی ـ 227 آیه دارد ـ جزء  نوزدهم ـ صفحه 367 )

  ( قسمت هیجــدهـــم )

«( جـــام فضـــل )»

 ( جزء نوردهم صفحه 376 آیه 214 )

بسم الله الرحمن الرحیم

وَ اَنــذِر عَـشِـیــرَتَکَ الاَقــــــرَبِیـنَ

   ترجمه لفظی آیه شریفه :

نخست خویشان و نزدیکان خود را بیــم ده

 نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :

ای محمّــد ؛

چون بر سرکـوی وعـیـد و تهدید باشی

و خلق را انــــــذار کنی ،

نخست خویشان و نزدیکان خود را بیــم ده

و ایشان را گوی که

اگر در دین با ما موافق نباشید

قـرابــت و نسبت من شما را سودی ندهد.

کار ؛ ایمان و معـرفـت دارد نه خویشــــــاوندی و قـرابت !

چنانکه پسر نــوح که با بدان بنشست

خاندان نبوّت را گـــــــــم کرد !

و پـدر ابـراهـیـــم چون در دین با او مـوافـق نبود ،

نبوت وی به کار او نیاید ،

چنانکه خویشان رســول خـــدا(ص) ( حتی عمویش ابولهب)

چون به دشمنی او میان بستند

و زبان به طعـن او گشودند این آیه آمد :

فَاِن عَصَـوکَ فَـقُــل اِنِّی بَرِیءٌ مِمّا تَعـمَـلُـــونَ

ای محمّــد ؛

اگر آنها بر تــــو عصیــــان آرند ،

و از پذیرفتنحق سرکشی کنند ،

تو نیز دل در ایشان مبند ،

و بگـو از گفتار و کــردار شما بیـــزارم .

این بیگانگان و از حق ماندگان ،

آنگاه عاقـبـت کار خویش بینند

و فـرجام کار بر آنها روشـــن شـــود که :

فَیَاتِیَهُم بَغـتَـةً وَ هُم لایَشعُــرُونَ

 (آیه 202 سوره شـعـرا )

پس ناگهان به ایشان آن عـذاب آید

درحالیکه آنها نمی دانند و آگاهی ندارند.

این آیت درباره ی کافـران و بیگانگان است ،

اما درحق دوستان و اولیاء حـــق

این آیت به محـمّـد(ص) خطاب آمد:

وَاخفِض جَناحَکَ لِمَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ المُؤمِنِینَ

  ( آیه 215 سـوره شـعـرا )

ای محمّــد ؛

بال رحمت و رأفت بگستران

و این دوستان و درویشان که بر پی تو راست رفتند ،

و جان و دل خویش را به مهـر و دوستی تو بپروردند ،

ایشان را در پنـــاه خویش گیــــــر ،

و چشـــم از ایشان برمـگـــردان ،

که من که خـداونـدم در دل ایشان مینگرم.!

( اَلّلهُمّ َصَلّ ِعَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّل فَرَجَهُم )

و َتَوَکَّل عَـلَـی العَــزِیـــــــــــزِ الــرَّحِـیــمِ

( آیه 217 سـوره شـــعــــــــــرا )

ای محمّــد ؛

ای دُرِّ یتیــــــــم عـبــــــــدالله؛

ما تــــــو را از تـــه دریای ژرف قــدرت بیرون آوردیم ،

و بر جهانیان جلـــوه گـــــر ساختیم ،

تا همه ی عالم از جلوه ی جمال تــــــو رنگی گیرد ،

همـــــــه را بهـــر تــــــو آفریــــــــدیـــــــــم ،

و تــــــو را بهـــر خودمان آفـریدیم ،

به مــــــا توکل کن و پشت به مـــــــــــا بــــــاز کن

و به یکـبـاره خــود را به مــــا ســپـــار ،

ای محمّــد ؛

هنوز آدم میان نوازش و سیاست بود

که ما رقم لطف بر دل تــــــو کشیدیم

و از دست کَــــرَم و جـــــــــــام فضـــل ،

به تــــــو شـراب رضــــــــا چشانیدیم ،

میان خود و تــــــو پرده برداشتیم

و خویشتن را با جـــــــــان تــــــو نمودیم !

( اَلّلهُمّ َصَلّ ِعَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَعَجِّل فَرَجَهُم )

موضوع :