نگاهي به تفسير ادبي عرفاني قرآن مجيد
https://telegram.me/adabvaerfan
سوره 23 : مؤمنون ( مدني ـ 78 آيه دارد ـ جزء هفدهم ـ صفحه 332 )
بهـار عمـوم و خصـوص
( جزء هفدهم صفحه 342آيه 18 )
بسم الله الرحمن الرحيم
وَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً بِقَدَرٍ فَأَسْكَنَّاهُ فِي الْأَرْضِ وَ إِنَّا عَلَى ذَهَابٍ بِهِ لَقَادِرُونَ
ترجمه لفظي آيه شريفه :
و از آسمان آبي به اندازه معين نازل كرديم و آن را در زمين (در مخازن مخصوصي)
ساكن نموديم و ما بر از بين بردن آن كاملا قادريم
نگاهي ادبي و عرفاني به آيه شريفه :
در اين آيت مي فرمايد :
ما از آسمان به كمال قدرت خود ،
بر بندگان باران رحمت فرستاديم ،
تا زمين مرده بدان زنده شود ،
و صد هزاران بديعه ها و و ديعه ها ،
از انواع گياه و ميوه و گل ،
از زمين بيرون داديم !
سالكان راه حقيقت گويند :
ظاهر اين آيت اشارت به بهار عموم است !
و باطن آن اشارت به بهار خصوص است !
كه هر آيتي ظاهر و باطن دا رد ،
بهار عموم ؛ آيات آفاق است
و بهار خصوص ؛ آيات انفس
اگر بهار عموم ، ابر بارنده است
بهار خصوص ، چشم گرينده است
اگر بهار عموم رعد با صولت است
بهار خصوص ناله و حسرت است
اگر بهار عموم ، برق سوزان است
بهار خصوص نور درخشان است
در بهار عموم ، چشم عبرت باز كن تا گل بيني
در بهار خصوص ،ديده ي فكرت بر گمار تا دل بيني
لطيفــــــه:
درويشي را ديدند هنگام بهار سر به انديشه فرو برده
او را گفتند : اي درويش سر بردار تا گل بيني
گفت : اي جوان مرد سر را فرو بر تا دل بيني
برچسب : نویسنده : 1sarcheshmeadaberfanf بازدید : 198