نگاهي به تفسير ادبي عرفاني قرآن مجيد ( 1058 )
https://telegram.me/adabvaerfan
ســوره 19 : مـريــم ( مـکّــي ـ98 آيه دارد ـ جزء شا نزدهم ـ صفحه 305 )
( قسمــت پانزدهــــم )
سرمنـزلِ سعـادت
( جزء شانزد هــم صفحــه 311 آيه 71 )
بسم الله الرحمن الرحيم
وَ إِن مِّنكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا كَانَ عَلَى رَبِّكَ حَتْمًا مَّقْضِيًّا
ترجمــه لفظـــي آيــــه شريفه :
و هيچ كس از شما نيست مگر [اينكه] در آن وارد مى گردد
اين [امر] همواره بر پروردگارت حكمى قطعى است
نگاهي ادبي و عرفاني به آيــه :
ورود بر دو گونه است :
ورود ادب و تهـذيب ،
ورود غضب و تعـذيب ،
ورود اول ؛ مؤمنــــان راست ،
ورود دوم ؛ كافـــــــــران راست ،
مؤمن به گنــــاه آلــــــوده گشتــــه ،
از آن كه دنيــــــا ســـراي پر غبــــــار است ،
و چركي ها و پليدي هاي گناه و معصيت بر او نشسته ،
از اين رو ؛ از دوزخ براي او گرمــــابــــه اي ساختنــــد ،
تا از چركي هــــا و آلودگي هــــا پاك و پاكيـــــــزه شود ،
آن گاه به سر منزل كرامت و سعادت رسد ،
چنان كه آب و گِلِ خام كه در هم كنند بي ارزش بُوَد ،
و چون از آتش بگذشت ، ارزش پيــــــــدا كند ،
[ و گلداني شود و گل در آن نهاده شود و در انظار قرار گيرد ! ]
لطيفــــــه :
حكمتِ ربّاني ؛ به آوردنِ مؤمنان در آتش اين است كه ؛
جودتِ عنصر و پاكيِ ذات و قوّتِ حالِ آنان را به مشركان نمايد ،
كه ؛ جوهرِ اصلي را آتش تباه نكند ،
بلكه روشن تــــــر و افروختـــــــه تــــــر گرداند ،
چون زرِ خالص ؛ كه اگر در آتش نهند ،
آن را تبـــــــــــاه نكند ، بلكه درخشــان تـــــــر گرداند !
تفسير آيه شريفه از تفسير نــــور :
1 ـ تـرجمــــــه :
و هيچ كس از شما نيست مگر آن كه وارد دوزخ مى شود ،
(و اين ورود شما) از جانب پروردگارت حكمى قطعى است.
2 ـ نكتـــــه هــــــا :
در تفسير طبرى آمده است : روزى عبداللّه بن رواحه در حال بيمارى مى گريست، همسرش نيز با ديدن او به گريه افتاد. عبداللّه پرسيد: تو چرا اشك مى ريزى؟ گفت: به خاطر گريه ى تو . عبداللّه گفت: ولى من به خاطر اين سخن خداى متعال مى گريم كه فرمود: « اِن منكم الاّ واردها» ورود ما به دوزخ قطعى است، امّا من نمى دانم از آن نجات مى يابم يا خير ؟
اين آيه بايد در كنار آيات و رواياتى كه مربوط به صراط است معنا شود، چون صراط پلى است كه بر روى دوزخ كشيده شده است و همه ى مردم از روى آن عبور مى كنند، بعضى تند و بعضى كُند و بعضى به دوزخ مى افتند.
رسول خداصلى الله عليه و آله فرمود: روز قيامت، همه ى انسانها (چه خوب و چه بد) وارد جهنّم مى شوند، ولى آتش به مؤمنين زيانى نمى رساند، همچون حضرت ابراهيم كه آتش بر او سرد شد. بنابراين آيه ى مورد بحث كه ورود همگان را به دوزخ حتمى مى داند، با آياتى كه مى گويد: مؤمنين از دوزخ دورند(124) منافاتى ندارد. زيرا از سويى وارد دوزخ مى شوند، و از سوى ديگر با لطف خداوند آسيبى نمى بينند.
البتّه ممكن است بگوييم كه ورود به معناى عبور است، نه داخل شدن. چنانكه در مورد حضرت موسى عليه السلام آمده است « ورد ماء مَدين » يعنى به كنار آب شهر مَدين وارد شد، نه آنكه داخل آب شد.(125) يا آنكه بگوييم: مراد از كلمه ى «منكم» در آيه ى مورد بحث، گروه هايى هستند كه در آيات قبل ذكر شده اند، يعنى طرفداران شيطان. و مراد از نجات متّقين، نجات كسانى است كه از كفر و شرك نجات يافته اند. يعنى همه ى هواداران شيطان وارد دوزخ مى شوند، امّا كفّار و مشركين در آنجا باقى مى مانند و لكن گناهكارانى كه به شرك و كفر آلوده نبوده اند، ولى فاسق بوده اند سر انجام آزاد مى شوند.
(124) «اولئك عنها مبعدون » مؤمنان از آتش دوزخ دور نگاهداشتـه مى شوند. انبياء، 101.
« و هم من فزع يومئذ آمنون» نيكوكاران از وحشت قيامت در امانند. نمل، 89.
« لايسمعون حسيسها » مؤمنان صالح ، صداى آتش دوزخ را نمى شنوند. انبياء، 102.
(125) امام صادق عليه السلام فرمودند: آيا نشنيده اى شخصى كه مى گويد: بر آب فلان طايفه وارد شدم ، مرادش رسيدن به آب است، نه دخول در آب. تفسير نورالثقلين.
3 ـ پيـــــــام هـــــــا :
1- قيامت و مراحل آن ، حساب شده و دقيق است. « لنحشرنّهم... لننزعنّ... اِن منكم الاّ واردها»
2ـ خدا داراى سنّتها و برنامه هاى قطعى و حتمى است. « كان على ربّك حتماً مقضيّا »
دوران چهل ساله ي فراق يعقوب به سر آمد ،
و دوران هزار و دويست ساله ي فراق شيعيان به سر نيامد !
چــــــــــرا ؟
اين جمعــه هم گـــذشت
و نيامديــــد آقــــــا !
و ما همچنــــان در فراقتـــــان
دعــــــاي فَــــــرَج بر لب داريم
برچسب : نویسنده : 1sarcheshmeadaberfanf بازدید : 149